|
Ostra Górka - pierwotnie była niewielką osadą smolarzy. Usytuowana po zachodniej stronie Czarnej Przemszy przylegała do lasu Radocha. Początki wioski sięgają końca XVIII wieku. Powstała na gruntach pogońskich i wraz z Pogonią należała do gminy Gzichów. Nazwa "Ostra Górka" wyszła już prawie z użycia. Dawna dzielnica kojarzona jest obecnie z częścią śródmieścia.
Już w I połowie XIX wieku Ostra Górka przekształciła się w osadę przemysłową. W latach 1815 - 1817 działała tutaj (w okolicach połączenia ul. Białej i ul. Ostrogórskiej) odkrywkowa kopalnia "Ostra Górka",, która nie rozwinęła jednak szerszej produkcji. Unieruchomiona na kilkanaście lat, wznowiła wydobycie w 1838 roku pod nazwą "Gzichów" (była własnością Siemieńskich, a potem MycieIskich). W 1863 roku nieczynną ponownie kopalnię nabył wraz z attynencją gzichowską Gustaw von Kramsta, który uruchomił ją w 1867 roku. Jako kopalnia "Zygmunt" eksploatowana była do 1877 roku.
W okolicy kopalni wzdłuż ulic Pańskiej i Białej powstało osiedle o chaotycznej zabudowie. W końcu XIX wieku liczyła około 1 500 mieszkańców. Ostatnim sołtysem osady był niejaki Kawka. Ostra Górka rozrosła się w kierunku północnym i połączyła ze wsią Kuźnicą. W 1902 r. weszła w skład miasta. O istnieniu osady przypomina obecnie nazwa głównej ulicy dzielnicy - Ostrogórska.
Po II wojnie światowej budynki o złym stanie technicznym stopniowo wyburzono. W połowie 1963 r. uroczyście położony został kamień węgielny pod budowę spółdzielczego osiedla mieszkaniowego. Nowe wielopiętrowe bloki powstały w latach 60. i 70. Równocześnie otwierano sklepy i inne obiekty usługowe. Do największych inwestycji w tym rejonie miasta należało wybudowanie w 1964 r. przy ul. Zegadłowicza gmachu szpitala nr l oraz w roku 1975 budynku Miejskiej Biblioteki Publicznej. Obecnie Ostra Górka należy do Śródmieścia.
Źródło:
1. Jan Przemsza-Zieliński "Sosnowiec znany i... nieznany" (1992), Sowa-Press, Ekspres Zagłębiowski
2. Marian Kantor-Mirski "Z przeszłości Zagłębia Dąbrowskiego i okolicy" (1931-32)
|
