Sosnowiec

Dzielnica Zagórze w moim obiektywie



Zagórze - wzmiankowane jest już w dokumencie z 1228 roku. Istnienie osady rycerskiej na tym terenie potwierdził w XV wieku Jan Długosz. Właścicielami wsi byli wówczas Jan Zagórski z Zagórza i Jarocki z Sielca. W późniejszych wiekach miejscowość wielokrotnie zmieniała właścicieli, spośród których szczególnie upamiętniły się rodziny Mieroszewskich i Siemieńskich. Od lat 60. XIX wieku zarówno wieś, jak i powstały w okolicy przemysł węglowy stały się własnością kapitalistów niemieckich, a później francuskich. Do wsi należały przysiółki: Wola Zagórska, Pod Borem, Chechłów, a od początku XIX wieku także przyłączony przez Mieroszewskich folwark z osadą Brzezie (zwany Wańczykowem).
Już w pierwszej połowie XIX istniała kopalnia węgla kamiennego. W latach 60. XIX wieku czynne były kopalnie "Wańczyków" i "Wincenty" należące do właścicieli majątku Jacka Siemieńskiego, a następnie Gustawa von Kramsty. W 1851 roku powstała kopalnia "Ignacy" przemianowana pod koniec XIX wieku na "Mortimer". Jej właścicielami byli: J. Siemieński, G. von Kramsta (od 1864 roku), Towarzystwo Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich (od 1890 roku). Zatopiona w 1933 roku, przejściowo wznowiła wydobycie w okresie okupacji hitlerowskiej. Po wojnie łączona była okresowo z kopalnią "Klimontów" i "Porąbką". Obecnie nie istnieje.
W drugiej połowie XIX wieku czynna była w Zagórzu huta cynku "Paulina", zlikwidowana po I wojnie światowej. W 1915 roku część Zagórza (tzw. obszar dworski) przyłączono do Sosnowca. W dwudziestoleciu i w okresie powojennym aż do 1953 roku Zagórze było gminą, w roku następnym uzyskało status osiedla, a 1 stycznia 1967 roku - miasta. Po wprowadzeniu reformy administracyjnej zostało wchłonięte 1 czerwca 1975 roku przez organizm miejski Sosnowca, stanowiąc od tego czasu jedną z największych jego dzielnic. W latach 70. XX wieku Zagórze zmieniło wygląd - powstały tu osiedla mieszkaniowe dla kilkudziesięciu tysięcy osób, głównie robotników Huty Katowice (obecnie huta ArcelorMittal Poland oddział w Dąbrowie Górniczej).

Źródło:
1. Jan Przemsza-Zieliński "Sosnowiec znany i... nieznany" (1992), Sowa-Press, Ekspres Zagłębiowski
2. Marian Kantor-Mirski "Z przeszłości Zagłębia Dąbrowskiego i okolicy" (1931-32)



Zdjęcia w trakcie przygotowania